आयुष्य


आयुष्य एक नाटक
याची सुरुवात म्हणजे जन्म
अन् शेवट म्हणजे मृत्यू
आयुष्यातील वळणं
म्हणजे नाटकातील एक एक अंक
आपण सारे रंगकर्मी
अन् सूत्रधार तो विधाता
त्याने नाचवावे
अन् आपण नाचावे
म्हणूनच म्हणते
माणूस म्हणतो मी केलं
हे असतं धादात् खोटं
तो विधाता घेतो करवून
अन् तोच देतो बुद्धी
कशाला बाळगा
फाजील अभिमान
तुम्ही नाही अन्य कोणीतरी
पण जे होणार ते मात्र
अटळ, विधिलिखित
त्यामुळे नाटकाचा पडदा
पडेपर्यंत पहात रहावं
अन् शेवट हसावं कारण
आपण असतो कठपुतली
         विधात्याच्या हातची

                             मृणाल वाळिंबे