आताशा मज वाटे
व्हावे लहानगे
वेचावी फुले
खावी चिंचा बोरे
अगदी चवीचवीने
खेळावी भातुकली
मनसोक्त पणे
इवल्याशा मांडण्या
मांडून
बनवावा काहितरी खाऊ
अन् करावा फस्त
आपुल्याच सवंगड्यांसह
काय मजा आहे बुवा
आपुल्याच धुंदीत जगण्याची
ना कसला त्रास
ना कसले टेन्शन
छान मौज मजेत कसे
आपुल्याच कोशात गुरफटायचे
खरचं प्रत्येकानेच एक
लहान मूल आपुल्या
हृदयाच्या कुपीत दडवावे
अन् कधीतरी त्याला
उत्छृंखलपणे खेळू द्यावे
अन् घ्यावी अनुभूति
परत लहान झाल्याची
मृणाल वाळिंबे
Saturday 7 October 2017
लहानपण देगा देवा
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
After going thru your poem, felt like reevisit8ng the childhood again, Aboli! :)
ReplyDelete